Thema-avond Watersporteiland Sloterplas
Op dinsdag 15 december 2015 vond in het Tuinstadhuis aan Plein '40-'45 een thema-avond plaats over het Watersporteiland Sloterplas. Het Watersporteiland ligt aan de zuidoostkant van de Sloterplas aan de Christoffel Plantijngracht en huisvest enkele organisaties die zich bezighouden met watersport.
Tineke Stricker draagt de inspraaktekst voor over het Watersporteiland Sloterplas. Foto: Erik Swierstra; 15 december 2015.
Omdat er onlangs (opnieuw) bij de gemeente Amsterdam plannen zijn ingediend om een hotel te bouwen op dit eiland werd er een thema-avond gehouden om de meningen te peilen van diverse betrokkenen. Ook de Vereniging Vrienden van de Sloterplas was hier vertegenwoordigd. Tineke Stricker, secretaris van de V.V.S., droeg een inspraaktekst voor die de mening van het bestuur van de V.V.S. weergeeft over dit onderwerp.
Inspraaktekst Watersporteiland Sloterplas
Amsterdam, 15 december 2015
Geachte leden van de bestuurscommissie,
Vanavond discussieert u over de vraag: is het een goed idee een hotelfunctie op het Watersporteiland toe te staan?
Het zal u niet verbazen als ik zeg dat wij dat geen goed idee vinden, sterker nog het zou een zeer slecht en ongewenst idee zijn.
Waarom vinden wij dat?
De V.V.S. pleit voor behoud van alle aspecten van de inrichting van de Sloterplas en het park die voortvloeien uit de idealen van het oorspronkelijke ontwerp. Te noemen zijn o.a. natuurbeleving voor iedereen toegankelijk maken, openbaarheid van de oevers, behoud van oorspronkelijke inrichtingsdetails zoals de betonnen oeverrand, behoud van de samenhangende groen- en waterstructuur. Wij hebben ons er op toegelegd om de natuurwaarden van plas en park te behouden en waar mogelijk te versterken.
De inzet van de gemeente om meer bezoekers naar dit gebied te lokken vinden wij in principe geen probleem. Wel zien wij een probleem in de drang naar verstedelijking en commercialisering die de gemeentelijke autoriteiten met betrekking tot parken in zijn greep heeft.
Het park is niet groot. Het is voor het grootste deel een parkstrook langs de oevers van de Sloterplas. Het is voor de Amsterdammers een gebied waar men kan sporten en recreëren en waar men kan genieten van natuur en rust; bescherming van het aanwezige groen heeft de hoogste prioriteit. Ook de toenemende problematiek met betrekking tot de waterhuishouding is voldoende reden om het groen eerder uit te breiden dan in te perken.
Hotelgasten komen vooral voor de stad en zullen een eventueel hotel gebruiken als slaapplaats, maar komen niet voor het Sloterpark als zodanig. Van de vele hotels die we in Nieuw-West inmiddels rijk zijn zien we nauwelijks toeristen in het park. Zelfs de fietsen van The Student Hotel kom ik in het park niet tegen (wel in de stad).
Mevrouw Elma Verbeek (stedenbouwkundige), schreef een boeiend boek met de titel: 'Levende stad, stad om in te leven' (2012). Zij zegt hierin o.a.: "Grote stedelijke parken of landschappelijke gebieden gelden als de longen van een stedelijke agglomeratie. Niet alleen heerst in die gebieden een relatieve rust ten opzichte van het stedelijk rumoer, maar ook bieden ze ruimte voor recreatie, ontspanning en speelruimte op veilige afstand van verkeer. Daarnaast vertellen parken vaak een deel van de stadshistorie en vertegenwoordigen daarmee een grote cultuurhistorische waarde."
"Ook in ons land neemt met de klimaatverandering de hittestress in grote steden toe. Stedelijk groen kan dit effect in belangrijke mate temperen. Ten slotte biedt het groen, met zijn luchtzuiverende werking ademruimte in de stad. Bomen en struiken leveren bovendien zuurstof en vangen fijnstof af." Aldus mevrouw Verbeek.
Toename van verharding (ook dakvlakken) door de ontwikkeling van een hotel staat haaks op het streven naar een klimaatadaptieve stad. Zeker met de resultaten van de klimaattop in Parijs moeten Nederland en Amsterdam maatregelen gaan nemen. Het kappen van iedere boom betekent afname van de hoeveelheid af te vangen fijnstof, afname van de hoeveelheid vastgelegd koolstof, afname van de hoeveelheid om te zetten CO2 in O2, afname van de effecten op de gezondheid van buurtbewoners (minder zicht op groen) en ook kinderen die in een groene omgeving aan scouting doen of zeillessen hebben.
Ook het gemeentebestuur van Amsterdam heeft in de afgelopen jaren uitspraken gedaan en beleid vastgesteld die een hotel op het Watersporteiland onmogelijk maken. De veelgenoemde structuurvisie van de gemeente Amsterdam besteedt veel aandacht aan de hoofdgroenstructuur (zie deel 1 Visie en deel 3 hoofdstuk 5).
O.a. op pagina 36 in artikel 3.1.3. Sloterplas:
De Sloterplas moet gaan functioneren als het recreatieve hart van Nieuw-West. Daarvoor is het nodig om recreatieve functies toe te voegen en andere functies voor een breed publiek en een grote reikwijdte.
In de integrale beleidsvisie voor het gebied is voor elk van de vier oevers een specifiek profiel beschreven: Oostoever – ontspannen en groen. Het Watersporteiland behoort tot de Oostoever.
Op pag. 239 e.a. in artikel 5.1.2:
Criteria per groentype. Onder het kopje stadspark is te lezen dat daarbij is aangegeven welke inpasbare voorzieningen zijn toegestaan en dan zegt men dat het vooral gaat om o.a. informatieborden, kiosken of kleine horecavoorzieningen, groene attracties, geen parkeervoorzieningen in het park, die moeten buiten het park worden gevonden. In totaal mag maximaal 5% van het stadspark verhard en/of bebouwd zijn. Voorkomen moet worden dat parken een overmaat aan voorzieningen krijgen. Tot zover wat te vinden is in de structuurvisie.
Wij zijn van mening dat in het Sloterpark die 5% al overschreden is. Het Watersporteiland meet 200 bij 170 meter. Daarvan is op dit moment bijna de helft verhard met bebouwing en parkeerterrein. Het terrein is grotendeels openbaar toegankelijk, zoals bij de idealen en het ontwerp-uitgangspunt van de Sloterplas hoort. De ontwikkeling van een hotel zal het park verder privatiseren.
Opmerkingen over het architectonisch geheel:
Het ontwerp van de Sloterplas en het Sloterpark is in de vakwereld zo bekend omdat op een prachtige manier alle ruimtelijke accenten (bastions, maar ook hoogbouw) door middel van zichtlijnen met elkaar verbonden zijn. De plas is vormgegeven als een meanderende rivier. Het gebied rond het watersportcentrum is voor de beleving van een oneindige plas als groene 'bocht' tegenover de oever met hoogbouw van Torenwijck van belang.
Een groot of hoog gebouw zou de schaal van deze landschappelijke rand/bocht helemaal te niet doen. Het zou de plas visueel 'knijpen'. De oever en het water voor het 'Centrum Nieuw-West' zou haar grootsheid, uitzicht en landschappelijke beleving verliezen. Dit deel van de plas zou ruimtelijk een klein aanhangsel van de rest van de plas worden. Bovendien zou in functionele zin nog een groot gebouw aan de oevers van de plas veel windhinder voor de zeilers geven (vergelijk de windval bij Torenwijck).
Kortom: een hotelfunctie op het Watersporteiland voegt niets toe aan recreatieve voorzieningen in het park, is geen versterking van de Hoofdgroenstructuur en gaat ten koste van groen; betekent verdere verharding van het Watersporteiland (o.a. vanwege de noodzakelijke toevoerweg vanaf de Cornelis Lelylaan en zou afbreuk doen aan het ontwerp, de cultuurhistorische waarde van het gebied.
Een hotel op deze plek (en dat geldt voor alle oevers) zou dus eens en voor altijd uit ieders wensen geschrapt moeten worden.
Namens de Vereniging Vrienden van de Sloterplas,
Tineke Stricker, secretaris.
Paneldiscussie over het Watersporteiland. Foto: Erik Swierstra; 15 december 2015.
Zie ook:
|
