Paardenstaarten in het Sloterpark

09-04-2012

Paardenstaarten in de lente. De een denkt aan rokjesdagen en trimmende meisjes rond de plas. U denkt misschien aan Manege Geuzeneiland en buitenritten. In de oude deelraad Geuzenveld-Slotermeer was er lang geleden zelfs een voorstel voor de aanleg van paardenpaden door het groen. Ziet u de staarten al voorbij galopperen?

Kijk dan ook eens naar beneden in het park. Naar die stilstaande levende fossielen die nu heel andere sporen aan het maken zijn dan waar je bij paarden aan denkt. Die voorwereldlijke staarten die nu klein blijven, maar in het Carboon wel tot twintig meter hoog groeiden. Die paardenstaarten die hun stevigheid uit zand moeten halen. Die staarten waarvan je nu de staart juist niet ziet, maar enkel hun bloeistengel met sporendoosje. Die staarten waar paarden juist bij weg moeten blijven omdat ze licht giftig zijn. Die staarten die sinds hun verschijnen op de aarde nauwelijks veranderd zijn en waarover nog zoveel meer te vertellen valt. Lees bijvoorbeeld bij waterwereld over heermoes. Heermoes is de paardenstaart die nu in april fier haar bloeiaar showt in het Sloterpark.

Historisch gebruik
Voel in mei als de staarten zelf verschijnen, hoe ruw die zijn van de kiezelzuurkristallen. Dan snapt u meteen dat heermoes vroeger gebruikt werd als polijstmiddel, evenals haar neefje schaafstro. Goed voor muziekinstrumenten en de afwas. En een platgedrukt schaafstrootje levert een uitstekende nagelvijl op. Maar dat is niet het enige historische gebruik. Hoewel giftig voor zowel dieren als planten, wordt heermoes al eeuwenlang als medicijn gebruikt. Nieuwsgierig hiernaar? Lees meer bij AnneTannes Tuin. Daar vindt u ook een leuk verhaal over de naam heermoes. Als laatste en van alle tijden is het gebruik als puzzelkruid. Paardenstaarten haal je ze zo uit elkaar, en je zet ze even makkelijk weer in elkaar. Gold dat maar voor meer dingen in het leven.

Tekst: Wouter van der Wulp