Kanoën op de Sloterplas en door Slotermeer

Op de prachtige nazomerzondag 5 september 2010 verzamelden zich omstreeks 11.00 uur bij het Watersportcentrum aan de Christoffel Plantijngracht zo'n 22 vrienden van de Sloterplas om deze per kano te gaan verkennen.

In elf kano’s op  stap
Het gezelschap verdeelde zich over zes Canadese kano's voor drie personen en vijf eenpersoonskajaks. Vertrekkend van het Watersportcentrum werd eerst overgestoken richting Torenwijk. Daar passeerden wij de diverse cursisten die hun eerste ervaringen in de kunst van het zeilen opdeden.

Langs Torenwijk
Langs Torenwijk varend kwamen de kanoërs in de gracht langs de grote nieuwbouwpanden van Meer en Oever en na de brug van de President Allendelaan (brug nr. 751) gepasseerd te zijn arriveerden we bij het Ruige Riet. Daar voert een smalle sloot ons rechtsaf door de randzone van dit prachtige wilde natuurgebied. Tussen rietkragen door en onder laaghangende takken voeren wij door het Sloterpark.

Smalle  doorgang
Op een der smalste delen, nabij de heemtuin, was een voordien al laaghangende boom tijdens de wind en regen van eind augustus inmiddels geheel omgewaaid en in het water hangend leek deze onze doortocht te versperren. Gelukkig werd er via een kronkelroute langs de in het water liggende takken toch nog een kleine doorgang ontdekt waar een kano onder een boogvormige tak net doorheen kon. Na deze proeve van bekwaamheid in het kanovaren goed doorstaan te hebben arriveerden de kanovaarders bij de Drijfsijs. Daar stond een der leden van de V.V.S. ons op te wachten met vruchtensap om de dorst te lessen.

Kunststofbruggen
Na deze korte pauze werd de tocht voortgezet onder de kunststofbrug (brug nr. 699) door die naar het Ruige Riet leidt. Daarna gingen we verder door de naamloze gracht evenwijdig aan de Wessel Gansfortstraat, die passagiers van het 'Rabootje' ongetwijfeld herkennen van een der tochtjes rondom het Ruige Riet. Vervolgens passeerden we de twee jaar geleden gebouwde 'schuine brug' (nr. 700) die het Sloterpark tegenwoordig met het Eendrachtspark verbindt. We voeren langs het Geuzeneiland, waar tegenwoordig een manege zit, en linksaf langs Sportpark Ookmeer.

Geuzeneiland
Toen het rondje om het Geuzeneiland gemaakt was splitste de groep zich. De deelnemers die een korte route wilden varen keerden van hieruit langs Torenwijk varend weer terug naar het startpunt. Dit waren twee boten met zes opvarenden. De andere 16 deelnemers met negen kano's maakten een grotere tocht die ons door de wateren van Tuinstad Slotermeer voerde. Dit was een soort ontdekkingstocht door grachten waar zelden een vaartuig doorheen gaat en onder smalle tunneltjes door waarmee de diverse straten gepasseerd worden.

Eendrachtspark
Eerst voeren we door de gracht evenwijdig aan het Eendrachtspark. Deze gracht heeft evenals de meeste grachten in deze omgeving geen naam. Dit was ook de inspiratiebron voor de in het afgelopen voorjaar gehouden tentoonstelling in de Garage Notweg 'Waar het Water geen Naam heeft'.

Grachten zonder naam
Na enige tijd kwamen we bij het zogenaamde 'Scholeneiland', dit is een buurtje met witte huizen, gebouwd in de jaren tachtig, maar het heeft de naam behouden die dit eiland in de jaren vijftig had gekregen vanwege de aanwezigheid van noodscholen. Daarna gingen we de gracht zonder naam in evenwijdig aan het Jan de Louterpad. Je ervaart dat je hier echt in de tuinsteden bent. Woningen in het groen omzoomd met hoge bomen langs het water.

Door de Slotermeerse grachten en tunnels
Als je deze omgeving voornamelijk kent als fietser, dan is het toch een interessante ervaring om dit deel van Slotermeer eens vanaf het water te aanschouwen. Je had hier ook een mooi en verrassend uitzicht op het hoog boven het water uittorenende Tuinstadhuis.

Verfdoos
Vervolgens passeerden we de pas gerestaureerde 'Verfdoos' aan de Slotermeerlaan. Ook onder deze laan ligt een tunnel (nr. 614), het langste van alle zes tunnels die we passeerden. Hier kan een kano met opvarende in de breedte, diepte en hoogte net doorheen. Je hebt de indruk door een soort rioolbuis te varen. Dus niet geschikt voor claustrofoben.

Blue Square Hotel
Na het passeren van de tunnel kwamen we langs het blauwe gebouw van het 'Blue Square Hotel'. Onder de volgende brug (nr. 615), op de hoek van de Frans Bastiaansestraat, was de doorgang afgesloten met een hek. Gelukkig was dit op eenvoudige wijze te openen zodat de tocht zonder oponthoud vervolgd kon worden. Daarna gingen we rechtsaf door de gracht achter de huizen van de Burgemeester Eliasstraat en langs het Noorderhof.

Haventje aan de Noordzijde
Aan het einde van deze gracht gingen we weer door een smalle tunnel (nr. 617) en kwamen daarna in het haventje aan de Noordzijde. Daar doorheen varend passeerden we enkele kleine zeilbootjes met kinderen die wegens gebrek aan wind in de haven ronddobberden. De kano's verplaatsten zich sneller.

Weer terug op de Sloterplas
Voorbij de hoge muren van de bastions kwamen we weer op het ruime sop van de Sloterplas met zijn prachtige weidse uitzicht. Links op de flats aan de Noordzijde en het Terras Oostoever, logo van de V.V.S., rechts op de vele watervogels die hier ronddobberen. We staken de plas over en voeren evenwijdig aan de oostelijke oever en de eilandjes aldaar weer terug naar het Watersporteiland. Daar was het inmiddels een gekrioel van kleine kinderzeilbootjes en surfplanken. Een prachtig kleurig geheel. Ook voeren er zeilbootjes voor gehandicapten, de 'Sailibility'.

Watersportcentrum
Vervolgens kwamen we de haven binnen om weer aan wal te gaan. Dat voelt erg onwennig nadat je benen ruim drie uur in een kano opgesloten hebben gezeten. Vervolgens werden de kano's weer aan land gehesen en teruggeplaatst in de onlangs gerenoveerde stallingsruimte. Uitrustend op het prachtige onlangs opgeknapte terras van het Watersportcentrum konden de deelnemers aan deze actieve excursie van de V.V.S. terugzien op een zeer geslaagde tocht onder optimale weersomstandigheden voor begin september. Zeker voor herhaling vatbaar in een volgend zomerseizoen.

Verslag: Erik Swierstra, 6 september 2010.