Nu genieten van winterakonieten

25 februari 2012

Al een maand kleuren de winterakonieten de aarde groen en geel. Tenminste, als ze niet onder de sneeuw aan het schuilen waren. Al die tijd zaten de winterakonieten vol bloemen, maar vanwege de kou hielden ze die dicht. Tot donderdag 23 februari. Toen openden ze in een flauw zonnetje massaal  hun bloemetjes.

De winterakonieten in het Sloterpark danken we aan de kunstenaar Theo Haring. In de Westelijke Tuinsteden is hij vooral bekend door de CreAmClub. Minder bekend is dat hij naast zijn kunstactiviteiten al tientallen jaren betrokken is bij het kweken van winterakonieten. Iets dat zijn vader vroeger deed. Vanaf de jaren tachtig heeft Theo in vele parken in Amsterdam winterakonieten uitgezet. In het Sloterpark kunt u ze daardoor onder andere in de heemtuin vinden en bij de waterspeelplaats die nu aangelegd wordt. Maar u kunt ze ook bekijken in het Rembrandtpark.

Wie heel stil en geduldig is, heeft kans om een van hun beschermelfjes te ontdekken. Bij ieder zaadje dat ontkiemt, wordt een bloemenelfje geboren. Er zijn er dus heel veel, maar je ziet ze niet zo vaak. Gelukkig heeft Mary Cicely Barker er halverwege de vorige eeuw eentje voor ons geschilderd en ook zijn versje opgeschreven:

Deep in the Earth
I woke, I stirred.
I said: "Was that Spring I heard?
For something called!"
"No, no," they said:
"Go back to sleep. Go back to bed." 
"You're far too soon;
The world's too cold
For you, so small." So I was told.
But how could I
Go back to sleep?
I could not wait; I had to peep! 
Up, up, I climbed,
And here am I.
How wide the earth! How great the sky!
O wintry world,
See me, awake!
Spring calls, and comes; 'tis no mistake.

Tekst en foto's: Wouter van der Wulp